Terug- of vooruitkijken?

De vakantie is voorbij, het nieuwe jaar is begonnen. In tegenstelling tot de afgelopen weken, waarin we terugkijken, is het nu eigenlijk de bedoeling om vooruit te kijken. Maar afgelopen weekend werd ik ergens door getriggerd waardoor ik terug ging kijken op mijn (geloofs)leven en ontwikkeling.

Vanzelfsprekend

Zoals ik eerder al schreef, heb ik altijd al ‘iets’ gehad met God en geloven, de kerk, en ook het Jodendom. Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin en ging van jongs af mee naar de kerk. Niet veel anders dan veel andere kinderen in mijn omgeving. Maar toch hadden zij, zo merkte ik later, minder interesse en kennis dan ik. Voor mij was het vanzelfsprekend dat je er veel van wist als je ermee opgegroeid bent, maar het was pas toen een leraar mij erop wees dat ik besefte dat ik op dit gebied wel wat afweek.

Self-righteous

In mijn middelbare schooltijd was ik veel met het christelijk geloof bezig. In oktober 2003 maakte ik op een jeugdkamp iets bijzonders mee. Iedereen in de zaal was onder de indruk van een getuigenis en zat te huilen, ik ook. Vanaf toen werd ik nog fanatieker. Noem het een bekering, ik weet niet of je dat achteraf kunt zeggen als je er eigenlijk altijd al mee bezig was. Ik wist heel goed hoe je moest leven. Of, nu terugkijkend, wist ik vooral ook heel goed hoe anderen moesten leven, vooral als ze er geen geheim van maakten dat ze (pas) bekeerd waren. Self-righteous bitch that I was. Want wat wist ik nou van het echte leven, opgegroeid binnen een veilige christelijke omgeving? Ik hoorde eigenlijk altijd alleen visies die strookten met wat ik van jongs af had geleerd en geloofde, en als je wel eens geïnformeerd werd over andere visies kreeg je de waarschuwing of weerlegging er meteen bij. Later op de universiteit werd mijn blik wel verbreed, al was het alleen al omdat mevrouw Drint met haar kennis van het Hebreeuws soms weinig overliet van de Statenvertaling. Maar ook daar vonden we het vreemd dat er op andere theologische opleidingen docenten lesgaven die vrijzinnig waren.

Ontwikkelen

We hadden allemaal een vast stramien, of het nu evangelisch of reformatorisch was. We hadden onze eigen kring. Je kon gewoon zien en horen dat we erbij hoorden: aan de kleding, de muziek, welk beroep we kozen, hoe we dachten over seks, relaties, schepping en evolutie… en we wisten ook best goed wat God dacht en wilde. En zo deed en dacht ik lange tijd ook. Veel mensen die ik ken, leven eigenlijk nog steeds in zo’n kring. En daar is op zich niks mis mee, maar ik vind het ergens wel jammer. Het voelt voor mij een beetje als die dienaar die, in tegenstelling tot zijn collega’s die er vijf en twee krijgen, één talent krijgt en dat ook nog eens in de grond stopt. Hij krijgt iets, maar doet er niks mee. Hij ontwikkelt het niet. En talenten, goede dingen, gaven; die krijgen we allemaal. Vijf, of twee, of één. Één talent kunnen er twee worden. Of nog meer. Die goede dingen en gaven die we krijgen, zijn niet alleen de dingen die we in ons basispakket hebben gekregen, of materiele zaken, maar ook dingen die we vanuit de wereld en samenleving naar ons toekrijgen. Kennis, mogelijkheden, cultuur… ook als die van mensen komt die andere ideeën hebben dan wij. Contact met andersdenkenden, luisteren naar wat zij te zeggen hebben, welke vragen ze stellen bij ‘onze’ gedachten, dwingen mij ertoe om veel dingen die vanzelfsprekend waren, opnieuw te doordenken. En ja, dit leidt er wel eens toe dat ik ergens anders over ga denken. Of nog steeds aan het uitzoeken ben.

Voornemens

Aan het begin van een nieuw jaar maken we ook vaak goede voornemens. Ik doe daar niet zo aan mee. Of eigenlijk stiekem wel, maar iedereen weet wel dat je vol enthousiasme begint aan een vaak onrealistisch voornemen en dit na een paar weken weer op geeft. Ik stel liever doelen waar ik aan kan werken. Elke dag een klein stapje vooruit, elke dag een kleine verandering is na een jaar en hele verandering. Dit is iets waar ik zelf ook aan moet werken, ik volg onder andere hiervoor een coachingstraject. Ik geloof dat ik veel kan en mag doen, en ik heb ook best veel ambities, maar de juiste mindset om dit allemaal te kunnen doen ontbreekt soms. Het lijkt mij wel interessant om jullie hierin mee te nemen. Daarnaast blijft mijn nadenken over religie, theologie en zingeving doorgaan, en ook ‘gewoon’ mijn sport- en Natresactiviteiten. Als ik dan toch een beetje een voornemen mag hebben, dan is dat deze: meer delen over wat mij bezighoudt en meer interactie daarin zoeken. Dit blog was daar al een aanzet voor, maar ik wil ook andere vormen van content gaan onderzoeken. En mochten mijn lezers suggesties hebben: kom maar op :).